Terwijl de sneeuw met bakken uit de lucht kwam vallen dit weekend, steeg de temperatuur in Zwitserland.
Net als haar oma Kaat, bleek Nouka snel te stijgen in de progesteron nadat deze de 2ng/ml had bereikt. Vrijdag 24 november zat ze al op een waarde van 6,4 ng/ml wat onze plannen in een stroomversnelling bracht. Na mijn werk werden er snel plannen gemaakt en boodschappen gedaan om zaterdag ochtend te vertrekken. De wekker stond om 5:30 en 10 uur later stonden we in de achtertuin van Zaroki.
Voor Zaroki was dit een 7e dekking dus de reu en eigenaar waren al ervaren in de procedure. Wij stonden er echter wat opgelaten bij. Het hele proces van een dekking zal niet lang duren; vertelde Catherine (eigenaar van Zaroki). Het voorspel bestaat uit spelen en uitdagen. Uiteindelijk moesten we Nouka wat inhouden, gezien ze wat te druk was na een lange reis stilzitten. Met Catherine's hulp was de dekking al snel gedaan en stonden Nouka en Zaroki aan elkaar gekoppeld. De biologische procedure laat ik hierbij even achterwege. De koppeling duurde ongeveer 15 minuten. Tijdens de dekking waren we behoorlijk onder de indruk van het gegil van Nouka, iets wat ik nooit zal vergeten.
Het is toch een groot raadsel wat honden nou van een dekking vinden. Het is de natuur, maar toch vraag je je af of het niet gemakkelijker kan.
Na de dekking leek Nouka zich gelukkig van het hele voorval niets te herinneren. In de auto genoot ze van wat lekkers en lag er daarna rustig bij.
We hadden afgesproken om 2 dekkingen te doen, verspreid over twee dagen om zo de kansen te vergroten. Dus die zondag, na een flinke wandeling door de stad, hadden we om dezelfde tijd afgesproken. Nouka was behoorlijk opgewekt en liet blijken dat ze Zaroki wel weer zag zitten. Na dezelfde rituelen stonden ze uiteindelijk een goede 20 minuten gekoppeld.
Na het succes van beide dagen sloten we het weekend af met een rustig avondje in het hotel. De komende 30 dagen zullen we met spanning wachten op de echo.
